اگر عباس‌علی خلعتبری زنده بود، این روزها چه می‌گفت؟

بهنام محمدی، در صفحه ی خود چنین می نویسد:
روزگاری نه چندان دور این مملکت وزیرخارجه‌ای داشت که به جرم امضاء قرارداد احداث نیروگاه اتمی بوشهر اعدام شد!
امروز با کنار هم قراردادن دو اسم یکی ‫#‏عباسعلی_خلعتبری‬ و دیگری محمدجواد‫#‏ظریف‬ به‌خوبی بازهم می‌شود درک و لمس کرد، چراییِ مخالفت با اعدام را!
................
عباس‌علی خلعتبری در ۲۲ فروردين ۱۳۵۸ در دادگاه انقلاب به رياست صادق خلخالی به اعدام محكوم شد و اين حكم درباره وی همان روز به اجرا درآمد. دليل اصلی اعدام دكتر خلعتبری تهيه و امضای پيمان ۱۹۷۵-الجزاير (تعیین اروندرود به عنوان خط مرزی ایران و عراق) و نقش عباس‌علی خلعتبری در امضای قرار داد احداث نيروگاه اتمی بوشهر بود. او به جوخه اعدام سپرده شد، با اين استدلال كه ايران با وجود ذخاير عظيم نفت و گاز نيازی به نيروگاه اتمی ندارد و امضای اين قرارداد مصداق تضييع اموال بيت المال است!
این ماجرا برای بسیاری از طرفداران نظام هم حتا حل نشده باقی مانده است؛ چرا که حتا دوست‌داران نظام هم می‌بینند که ما پس از انقلاب، هشت سال جنگيديم تا قرارداد الجزاير را احيا كنيم و دوازده سال ايستادگی كرديم تا حقوق هسته‌ای را حفظ كنيم!
درپاسخ به این سوال، فقط به کیهان آن روزها استناد می‌شود که در کیفرخواست دادگاهِ چند دقیقه‌ای وی، صحبتی از نیروگاه هسته‌ای نبوده! اگر از آن‌ها بپرسید پس جرمش چه بوده که اعدامش کردید، یک پاسخ بیشتر ندارند: جرمش مشهود بوده!

راستی اگر عباس‌علی خلعتبری زنده بود، این روزها چه می‌گفت؟
‫#‏نه_به_اعدام‬
شهروندیار