شانزدهمین سالگرد حادثه کوی دانشگاه تهران

تصور کنید شما یکی از دانشجویانی بودید که در سال ۱۳۷۸ در خوابگاه دانشگاه تهران مورد هجوم نیرو های دولتی و بسیجی ها قرار گرفتید. 

یا تصور کنید شما یکی از بستگان دانشجویانی باشید که توسط نیرو های مهاجم از بالکن به پایین پرت شدند و یا به هر شکل دیگری کشته شدند ...

همچنین شما به خاطر دارید در آن روز ها آخوندی در نماز جمعه حضور یافت و در یک سخنرانی بسیار شور انگیز از مهاجمین و بسیجی ها حمایت و دستور داد معترضین با شدت و قاطعیت سرکوب شوند! 

پس از گذشت ۱۴ سال از این حادثه همین آخوند به عنوان رییس جمهور معتدل و منجی به مردم دنیا معرفی میشود و حتی عده ای پا را فراتر میگذراند و پیشنهاد نامزدی این آخوند را ، برای دریافت «نوبل صلح ۲۰۱۳» در رسانه‌‌ها مطرح میکنند ! 

حال اگر برای شما که نظاره گر همه این وقایع بودید امکان بیان حقیقت در یک رسانه مستقل فراهم شود چگونه مقابل این «فریب بزرگ» و پروپاگاندای رسانه های وابسته خواهید ایستاد؟ چگونه ماجرا را برای نسل جدید که در همان روز ها متولد شدند و امروز دختر و پسر شانزده ساله ای هستند بیان خواهید کرد؟

چگونه چرخه باطلِ «سودجویی از قربانیان یک دیکتاتوری مذهبی‌ در جهت منافع همان رژیم سرکوبگر» را متوقف می کنید؟

سال ۱۳۸۸ در مستندی درباره‌ ندا آقا سلطان پخش شد. فردی به نام سعید کمالی دهقان با نفوذ در خانه ندا آقاسلطان در تهران به فیلمبرداری و مصاحبه با اعضای خانواده پرداخت. 

در این مستند «شجاعت» این فرد ۲۴ ساله که «چالش» عبور از گمرک و حراست فرودگاه را پذیرفته است، توسط شهره آغداشلو راوی این داستان «زبانزد» عنوان شد!

سعید کمالی دهقان تلاش نمود یک ارتباط صمیمانه با خانواده آقا سلطان برقرار نماید و در این مستند با یک لحن مصنوعی و بدون احساس میگوید هاجر رستمی را «مادر» خطاب کرده بود!

در شرایطی که قبر ندا آقا سلطان در بهشت زهرا ۲۴ ساعته تحت کنترل قرارداشت و اگر کسی‌ را در حال عکاسی آنجا می‌دیدند، با یورش به سمتش دستگیرش میکردند، ولی‌ سعید کمالی دهقان توانست وارد خانه ندا شود و با خانواده آقاسلطان مصاحبه کند و نهایتا به سلامت از کشور خارج شود! آیا تسهیلات ویژه‌ای برای او فراهم شده بود؟

پس از مدتی‌ در سال ۱۳۸۹ انجمن مطبوعات خارجی در لندن، جایزه سالانه روزنامه‌نگار سال را به «سعید کمالی دهقان» اهدا کرد. او در این مراسم گفت: "تلاشش در جهت رساندن صدای مردم ایران است"

عوامل حکومت با بی‌ شرمی و دروغ پردازی‌ ندا آقا سلطان را طرفدار موسوی معرفی‌ کردند. در سال ۹۲ عوامل حکومت در رسانه‌ ها به دروغ عنوان کردند که خانواده ندا آقاسلطان رای داده اند ... حجم دروغ پردازی توسط عوامل سبز و بنفش رژیم آنقدر گسترده بود که پدر ندا را بارها وادار به موضعگیری نمود.

سعید کمالی دهقان پس از اینکه به خاطر همکاری در ساخت فیلمی دربارهٔ ندا آقا سلطان یکی‌ از قربانیان رژیم ایران، جایزه دریافت کرد و شناخته شد به جای آنکه صدای مردم ایران باشد و از این اعتبار و موقعیتی که نصیبش شد برای رساندن صدای دیگر قربانیان با صدایی رساتر ادامه دهد، به همراه محمد رضا جلایی پور یکی‌ از یاران سیّد عطاالله مهاجرانی مهاجرانی که این روز ها فساد مالیش آشکار شده، پیشنهاد نامزدی «حسن روحانی»، برای دریافت «نوبل صلح ۲۰۱۳» را در رسانه‌‌ها مطرح کردند! 

یعنی به واقع پیشنهاد اعطای «جایزه صلح نوبل» به کسی‌ که در سخنرانی‌ های مختلف از «بسیجیان و کفن پوشان» حمایت کرده و یکی‌ از حامیان و آمرین کشتار جوانان در سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۸ ...

یعنی اعطای «جایزه صلح نوبل» به کسی‌که به گفته خودش بارها از جمله در مصاحبه تلویزیونی و در کتابش تاكيد کرده در مذاکرات با دول خارجی‌، آنها را فریب داده تا برنامه هسته‌ای سوال برانگیز و مخفیانه هسته‌ای را پیش ببرد!

ریاکاری و بی‌ شرمی مدعیان اصلاحات انتهایی ندارد‌! از سویی با ابراز همدردی با یک مادر داغدیده، او را مادر خود خطاب میکنند‌ اما از سوی دیگر خواهان اعطای جایزه نوبل به سردسته سرکوبگران و همان کسی‌ که باعث کشته شدن جوانان ایرانی‌ شده هستند!

یک واقعیّت تلخ این است که این چرخه باطل فریبکاری و سودجویی از قربانیان همچنان توسط افرادی چون معصومه علی‌نژاد‌، محمد نوریزاد، نسرین ستوده و ... ادامه دارد. این افراد ضمن همکاری با وزارت اطلاعات در بین خانواده زندانیان و کشته شدگان نفوذ میکنند و پس از دریافت جوایز بین المللی به شکل های مختلف از همان رژیم سرکوبگر حمایت میکنند!

Sepidedam