تصویر شماره یک: ریزش سنگها در جاده هراز در تاریخ ۴ فروردین ۱۳۹۴
سوانح رانندگی و تلفات ناشی از تصادفات هنوز قصه پر دردی در کشور ماست و به اندازه یک جنگ
هر ساله هزاران نفر را به کام مرگ میکشد.
یکی از محورهای پر تردد جاده زیبا اما بسیار خطر ناک هراز است. برآورد میشود که فقط در ایام
نوروز، این جاده میزبان ۵ میلیون مسافر باشد. حجم زیاد تردد در کنار ظرفیت کم جاده گاهی موجب
به وجود آمدن ترافیکهای بسیار طولانی میشود. و در خوشبینانهترین حالت ساعتها وقت مردم در
جادهها تلف میشود. ریزش بهمن و سنگ ، تصادفات مهیب از جمله خطراتی است که جان انسانها را تهدید میکند.
آیا کشوری با هزاران میلیارد دلار در آمد در طول ۳۵ سال گذشته نمیتوانست یک بزرگراه مطمئن و
خط قطار سریع السیر از تهران به شمال کشور احداث نماید؟ آیا وقت آن نرسیده همه با هم نسبت
به این همه کشته در جادههای کشور اعتراض کنیم؟ متأسفانه بسیاری در کشور ما تصادف و سوانح
را به حساب قضا و قدر میگذارند و آنطور که باید و شاید در جهت پیشگیری از تلفات جانی و مالی نمی کوشند.
حتی همین جاده قدیمی هراز را نیز میتوان با تمهیداتی بر ایمنی آن افزود.
در تصویر شماره دو و سه توریهای فلزی را میبینید که در بسیاری از کشورهای جهان جهت
جلوگیری از ریزش سنگها در جادههای کوهستانی روی صخرهها نصب میکنند و از این طریق ضریب
ایمنی جادهها را بالاتر برده و از کشته شدن انسانها جلوگیری به عمل میاورند...
آیا به نظر شما حکومت اسلامی که برای جان انسانها ارزش بسیار کمی قائل است، صلاحیت
دستیابی به انرژی هستهای دارد؟؟ و آیا میتوان باور نمود مقامات جمهوری اسلامی که سالها همت
خود را صرف جنگ افروزی و ترور در نقاط مختلف دنیا کرده اند اکنون به دنبال استفاده صلح آمیز از
انرژی هستهای هستند؟!
منبع : سپیده دم
0 comments:
Post a Comment