انقلاب سیاه

در بهمن سال 1357 خورشیدی ،نظام جمهوری اسلامی ایران در قالب حکومتی دینی بر پایه تفسیر خاصی از شیعه به نام ولی فقیه ،جایگزین نظام پیشن گردید..

با این هدف که تغییر مسیری برای اهداف ملت و کشور باشد؛ اما آنچه  فی الحال شاهد آن هستیم ، آن چیزی نیست که وعده داده شده بود.

برای این انقلاب بهای گرانی پرداخت شده و آن خون ملت است، خون جوانانی که آینده سازان این کشور بودند.

و حال خودِ این حکومتی که دادِ عدالت و آزادی سر می دهد، بی بهانه و بی پروا جان جوانان آینده ساز را . می گیرد.

.

سیاستمداران و سردمداران به ظاهر دیندار برای رسیدن به هدف کثیفشان مردم را سپر امیالشان ساخته اند؛.چون می خواهند جاه و مقامشان حفظ شود از جانهای مردم گذر می کنند تا بمانند و حکومت کنند.

 نا رضایتی و تنش های مردم در طول عمر نظام به شکل تظاهرات و تشکل های مردمی به عناوین مختلفی سرکوب شده،می شود و خواهد شد....

تاریخ دوباره تکرار می شود ؛اما تفاوت آن با قبل دراین است که اینها خوب می دانند چه کنند ؛( ملت را با پنبه سر می برند.)

دین را افساری ساخته اند برای ملت؛.کلاه بزرگی سر ملت رفته

اقتصاد فلج شده،صلح ،امنیت و آرامش از کشور رخت بسته.تا به کی می خواهید با سیاستهای نادرست خود باعث خرابی و ویرانی در کشور باشید.

روزی تاب و توان ملت از دست می رود.

هرگز دین و سیاست آبشان با هم در یک جوی نرفته  و نمی رود ؛ هرگز.

ای سیاستمداران و سردمداران فاسد و فاسق رها سازید تاج و تختتان را ، شما را چه به سیاست، چه به کشور داری.....رها سازید .

نغمه حاجیها 

11.02.2015